Aynı yazarlar yapay zeka araçlarını verimli bir şekilde kullanabilir. WGA, korkuluklar istiyor, yasak değil. Ve ChatGPT’yi size bir fıkra anlatması için kandırmaya çalıştığınızı bildiğiniz gibi, AI tarafından yazarların kariyerlerine yönelik yaklaşan tehdit belki de abartılıyor. (“Neden…” ve “Ne diyorsun…” yapıtlarının büyük bir hayranı.) Yönetmen Joe Russo’nun yapay zekanın bir gün romantik bir komedi yaratabileceğine dair düşünceleri gibi bazı spekülasyonlar Avatar ve Marilyn Monroe’nun oynadığı seninle, bilimkurgu hissi veriyor.
Ancak bilimkurgunun bilimsel gerçeğe dönüşme fırsatı vardır. Bir yıl önce, ChatGPT halka açık bile değildi. Yazarlar en son 2007’de greve gittiğinde, anlaşmazlık noktalarından biri medya akışı, ardından iTunes indirmeleri gibi şeylerle niş bir işti. Bugün, akış sektörü yuttu.
Yapay zekanın potansiyel yükselişinin yazarlar için iş yeri üzerinde etkileri var, ancak bu sadece bir iş sorunu değil. Storybot’larla savaşa biz de dahiliz. Yalnızca var olan fikirlerin yeniden canlanmasıyla beslenen bir kültür durgunlaşır. Buluşa, deneye ve evet, ilerlemeye ve gelişmeye ihtiyacımız var. Az önce gördüğünüz şeye daha çok benzeyen, algoritmik bir eğlence endüstrisinin sonucu, öylece duran popüler kültürdür.
Belki bir gün yapay zeka gerçek icatlar yapabilir. Gelişmiş yapay zeka için “icat”ın alıştığımız hiçbir şeye benzememesi de mümkündür – harika, tuhaf veya anlaşılmaz olabilir. Bu noktada, “yaratıcılığın” gerçekte ne anlama geldiği ve tanımı gereği insanlarla sınırlı olup olmadığı hakkında bütün bir tartışma yapabiliriz.
Ancak bildiğimiz şey, bu zaman çizelgesinde şaşırtan, meydan okuyan, hüsrana uğratan ve daha önce var olmayan fikirleri keşfeden bir hikaye yaratmanın insani bir yetenek olduğu. Bunun bizim için önemli olup olmadığı – bizim için sınırsız güvenilir, yeterince iyi menü seçeneklerinden daha önemli olup olmadığı – şimdilik hala bizim seçimimiz.
Ancak bilimkurgunun bilimsel gerçeğe dönüşme fırsatı vardır. Bir yıl önce, ChatGPT halka açık bile değildi. Yazarlar en son 2007’de greve gittiğinde, anlaşmazlık noktalarından biri medya akışı, ardından iTunes indirmeleri gibi şeylerle niş bir işti. Bugün, akış sektörü yuttu.
Yapay zekanın potansiyel yükselişinin yazarlar için iş yeri üzerinde etkileri var, ancak bu sadece bir iş sorunu değil. Storybot’larla savaşa biz de dahiliz. Yalnızca var olan fikirlerin yeniden canlanmasıyla beslenen bir kültür durgunlaşır. Buluşa, deneye ve evet, ilerlemeye ve gelişmeye ihtiyacımız var. Az önce gördüğünüz şeye daha çok benzeyen, algoritmik bir eğlence endüstrisinin sonucu, öylece duran popüler kültürdür.
Belki bir gün yapay zeka gerçek icatlar yapabilir. Gelişmiş yapay zeka için “icat”ın alıştığımız hiçbir şeye benzememesi de mümkündür – harika, tuhaf veya anlaşılmaz olabilir. Bu noktada, “yaratıcılığın” gerçekte ne anlama geldiği ve tanımı gereği insanlarla sınırlı olup olmadığı hakkında bütün bir tartışma yapabiliriz.
Ancak bildiğimiz şey, bu zaman çizelgesinde şaşırtan, meydan okuyan, hüsrana uğratan ve daha önce var olmayan fikirleri keşfeden bir hikaye yaratmanın insani bir yetenek olduğu. Bunun bizim için önemli olup olmadığı – bizim için sınırsız güvenilir, yeterince iyi menü seçeneklerinden daha önemli olup olmadığı – şimdilik hala bizim seçimimiz.