ABD’de 21 ton altın sikke ile batan gemiden fotoğraflar çıktı
“Altın gemisi” olarak da bilinen SS Central America, ABD’nin California eyaletinde yeni bulunan kimi zenginliklerle birlikte 1857 yılında Güney Carolina eyaletinin kıyılarında battı.
425 KİŞİ HAYATINI KAYBETTİ
ABD’nin doğu kıyısına dönen 425 kişi, çıkan bir kasırganın akabinde geminin batmasıyla Atlantik Okyanusu’nun derinliklerine gömüldü.
Gemidekiler, onları varlıklı eden tahminen 21 ton altın sikke ve külçe ile birilikte battı. tıpkı vakitte, birtakım yolcular beraberinde daha şahsi pahaya sahip bir şey taşıyorlardı.
BİRİNCİ DEFA YAYINLANDI
2014’te yapılan keşif esnasında geminin enkazından kurtarılanlar, fotoğrafçılığın birinci başarılı ticari biçimi olan dagerreyotipler (metal bir plaka üzerinde tutulan tek seferlik bir resim) ve bir cins cam plaka fotoğrafçılığı olan ambrotiplerdi. Fotoğraflar birinci kere artık yayınlandı.
ALTINLAR HALA PAYLAŞILAMIYOR
Öteki taraftan SS Central America’nın batığı birinci defa 1988 yılında bulundu. Akabinde enkazdaki bedelli maden ve eşyaları kurtarmak için çalışmalar başlatıldı.
SS Central America Projesi’nin eski baş bilimcisi ve tarihçisi Bob Evans, fotoğrafların on yıldan uzun bir süre evvel kurtarıldığını, fakat okyanus tabanında gemiyle bir arada bulunan altın üzerinde “çetin bir yasal savaş” olduğunu söylemiş oldu.
Bu durum ise bir asırdan fazla bir süre deniz yatağında yattıktan daha sonra bile hala bozulmamış olan fotoğrafların yayınlanmasının gecikmesine niye oldu.
“SON NEFESLERİNDE BU FOTOĞRAFLARA TUTUNDULAR”
Evans, 1983’ten beri SS Central Amerika’yı araştırıyor ve onu “kaybedilmiş Amerika tarihinin değişik bir parçası” olarak nitelendiriyor.
Evans, “Yolcular için değerli olan şeylerin paraları ve fotoğrafları olduğunu görmek inanılmaz bir andı. Son nefeslerini verirken bunlara tutunmuşlardı” diye konuştu.
Öte yandan, 1850’lerde fotoğrafçılık ABD’de son derece tanınan hale geldi ve California’ya altın aramaya giden beşerler konutlarındaki sevdiklerine fotoğraf gönderirdi.
“YEPYENİ BİR MODAYDI”
Evans, “Belki de kimi taraflardan yesyeni bir modaydı. Beşerler, bir yağlı boya ressamı tutmak yerine, bir yahut iki dolar vererek fotoğraf çektiriyordu. Ekonomik statülerini ve düzgün giysilerini bu biçimdece sergileme imkanı buluyorlardı. bu biçimdelar San Francisco’da onlarca fotoğraf stüdyosu vardı” dedi.
Başka taraftan Evans, fotoğrafların bu kadar yeterli korunmasının bir niçininin bu biçimdeki fotoğrafçılık formları niçiniyle, bir kasada sulu ortamdan kapatılmış olmaları olduğunu söylemiş oldu. Bunlar, deri kaplı ahşap da dahil olmak üzere çeşitli kaliteli materyallerden üretilmişti.
ORTADAN GEÇEN YILLARA KARŞIN FOTOĞRAFLAR KORUNDU
Okyanusun tabanındaki sert tuzlu ve yüksek basınçlı bir ortam olsa da, fotoğrafları koruyan bir başka faktör de Atlantik sularının serinliğiydi.
Öte yandan, şanssız gemiyi 2. kategori bir kasırganın batırdığına inanılıyor. Yaklaşık 150 kişi kurtarıldı, fakat kaptan da dahil olmak üzere 425 kişi gemiyle birlikte battı.
“Altın gemisi” olarak da bilinen SS Central America, ABD’nin California eyaletinde yeni bulunan kimi zenginliklerle birlikte 1857 yılında Güney Carolina eyaletinin kıyılarında battı.
425 KİŞİ HAYATINI KAYBETTİ
ABD’nin doğu kıyısına dönen 425 kişi, çıkan bir kasırganın akabinde geminin batmasıyla Atlantik Okyanusu’nun derinliklerine gömüldü.
Gemidekiler, onları varlıklı eden tahminen 21 ton altın sikke ve külçe ile birilikte battı. tıpkı vakitte, birtakım yolcular beraberinde daha şahsi pahaya sahip bir şey taşıyorlardı.
BİRİNCİ DEFA YAYINLANDI
2014’te yapılan keşif esnasında geminin enkazından kurtarılanlar, fotoğrafçılığın birinci başarılı ticari biçimi olan dagerreyotipler (metal bir plaka üzerinde tutulan tek seferlik bir resim) ve bir cins cam plaka fotoğrafçılığı olan ambrotiplerdi. Fotoğraflar birinci kere artık yayınlandı.
ALTINLAR HALA PAYLAŞILAMIYOR
Öteki taraftan SS Central America’nın batığı birinci defa 1988 yılında bulundu. Akabinde enkazdaki bedelli maden ve eşyaları kurtarmak için çalışmalar başlatıldı.
SS Central America Projesi’nin eski baş bilimcisi ve tarihçisi Bob Evans, fotoğrafların on yıldan uzun bir süre evvel kurtarıldığını, fakat okyanus tabanında gemiyle bir arada bulunan altın üzerinde “çetin bir yasal savaş” olduğunu söylemiş oldu.
Bu durum ise bir asırdan fazla bir süre deniz yatağında yattıktan daha sonra bile hala bozulmamış olan fotoğrafların yayınlanmasının gecikmesine niye oldu.
“SON NEFESLERİNDE BU FOTOĞRAFLARA TUTUNDULAR”
Evans, 1983’ten beri SS Central Amerika’yı araştırıyor ve onu “kaybedilmiş Amerika tarihinin değişik bir parçası” olarak nitelendiriyor.
Evans, “Yolcular için değerli olan şeylerin paraları ve fotoğrafları olduğunu görmek inanılmaz bir andı. Son nefeslerini verirken bunlara tutunmuşlardı” diye konuştu.
Öte yandan, 1850’lerde fotoğrafçılık ABD’de son derece tanınan hale geldi ve California’ya altın aramaya giden beşerler konutlarındaki sevdiklerine fotoğraf gönderirdi.
“YEPYENİ BİR MODAYDI”
Evans, “Belki de kimi taraflardan yesyeni bir modaydı. Beşerler, bir yağlı boya ressamı tutmak yerine, bir yahut iki dolar vererek fotoğraf çektiriyordu. Ekonomik statülerini ve düzgün giysilerini bu biçimdece sergileme imkanı buluyorlardı. bu biçimdelar San Francisco’da onlarca fotoğraf stüdyosu vardı” dedi.
Başka taraftan Evans, fotoğrafların bu kadar yeterli korunmasının bir niçininin bu biçimdeki fotoğrafçılık formları niçiniyle, bir kasada sulu ortamdan kapatılmış olmaları olduğunu söylemiş oldu. Bunlar, deri kaplı ahşap da dahil olmak üzere çeşitli kaliteli materyallerden üretilmişti.
ORTADAN GEÇEN YILLARA KARŞIN FOTOĞRAFLAR KORUNDU
Okyanusun tabanındaki sert tuzlu ve yüksek basınçlı bir ortam olsa da, fotoğrafları koruyan bir başka faktör de Atlantik sularının serinliğiydi.
Öte yandan, şanssız gemiyi 2. kategori bir kasırganın batırdığına inanılıyor. Yaklaşık 150 kişi kurtarıldı, fakat kaptan da dahil olmak üzere 425 kişi gemiyle birlikte battı.