Diğer görevleri planlamak için yardıma ihtiyacım yok. Daha az şey yapmam gerekiyor. Çoğu zaman bu hizmetler, kullanıcıların bu soruna para harcamasını önerir (sorunlarınızdan biri yeterli paranızın olmamasıysa bu pek yararlı değildir). Uygulamalar, ebeveynleri çalışandan tüketiciye dönüştürüyor ve yapılacaklar listemizi alışveriş listelerine dönüştürüyor. Birileri hâlâ bizim “keyif çalma” görevlerimizi yerine getiriyor ve bu kişi bir çağrı merkezi temsilcisi veya yapay zeka sistemlerinin görünüşte otomatik olarak çalışmasını sağlayan diğer birçok görünmez çalışandan biri olabilir.
İnsan ile yapay arasındaki sınır akışkandır; Forbes'a göre Yohana, “ana işi yapabilecek gerçek insanların (AI sohbet robotları değil)” olduğunu vurguluyor, ancak bu insanlar yardımcı olmak için üretken yapay zeka kullanıyor onlara görevlerimiz ile. Bu hizmetler kendilerini “işçi arılar”, “gizli yardımcılar” veya “peri vaftiz anneleri” olarak adlandırdıklarında, kişinin “sıfır emeğini” anonimleştirilmiş bir dış kaynaktan temin etmenin daha karanlık gerçekliğini gizlemek için fantezi ikonografisine güveniyorlar.
Bu hizmetlerin ortadan kaldırmaya (ya da en azından belirsizleştirmeye) çalıştığı işler kadınlaştırılıyor. Bu “kadın işi” ve aslında Yohana'daki yardımcılarımın çoğunun kadın isimleri vardı. Bir sanal asistanın yapabileceği en yararlı şeylerden biri, aile yüklerini üyeleri arasında daha adil bir şekilde dağıtmaktır; bu görev genellikle “dırdırcı” olarak göz ardı edilir.
Geçen yıl, başka bir görev delegasyonu hizmeti olan Duckbill'in genel müdürü Meghan Verena Joyce, “verimlilik ve uyum sağlama yetenekleriyle yapay zekanın, kadınları orantısız bir şekilde etkileyen toplumsal ve ekonomik yüklerin hafifletilmesinde kritik bir rol oynayabileceğini” savundu.
Yohana'nın web sitesindeki bir illüstrasyonda, tipik bir kullanıcı, askıda bir bebek taşıyan, kare şeklinde bir ambalaj kağıdını ayağının altına sabitleyen, köpek maması kasesini yükseltilmiş bacağının üzerinde dengeleyen, eliyle bir tencereyi karıştıran gözlüklü bir kadın olarak tasvir ediliyor. ve bilgisayardaki diğerlerine eliyle dokunuyor. Her mekanik uzuvun daha verimli çalışmak için otonom olarak ateşlenmesiyle Jetgiller'deki Rosie'ye benziyor. Apple'ın Siri'si gibi kadın stereotiplerine göre modellenen yapay zeka yardımcılarını gördük, ancak burada tam tersi oluyor gibi görünüyor: Bir anne robotik bir yaratığa dönüştürüldü, işi rutin olarak göz ardı edildi ve kolayca dış kaynaktan temin edildi.
Taskmaster sanal asistanı olarak geçirdiğim birkaç haftada, uygulamaların gerektirdiği işlerin çoğunun aslında çok kişisel, çoğunlukla ödüllendirici ve bazen de dönüştürücü olduğunu fark ettim.
İnsan ile yapay arasındaki sınır akışkandır; Forbes'a göre Yohana, “ana işi yapabilecek gerçek insanların (AI sohbet robotları değil)” olduğunu vurguluyor, ancak bu insanlar yardımcı olmak için üretken yapay zeka kullanıyor onlara görevlerimiz ile. Bu hizmetler kendilerini “işçi arılar”, “gizli yardımcılar” veya “peri vaftiz anneleri” olarak adlandırdıklarında, kişinin “sıfır emeğini” anonimleştirilmiş bir dış kaynaktan temin etmenin daha karanlık gerçekliğini gizlemek için fantezi ikonografisine güveniyorlar.
Bu hizmetlerin ortadan kaldırmaya (ya da en azından belirsizleştirmeye) çalıştığı işler kadınlaştırılıyor. Bu “kadın işi” ve aslında Yohana'daki yardımcılarımın çoğunun kadın isimleri vardı. Bir sanal asistanın yapabileceği en yararlı şeylerden biri, aile yüklerini üyeleri arasında daha adil bir şekilde dağıtmaktır; bu görev genellikle “dırdırcı” olarak göz ardı edilir.
Geçen yıl, başka bir görev delegasyonu hizmeti olan Duckbill'in genel müdürü Meghan Verena Joyce, “verimlilik ve uyum sağlama yetenekleriyle yapay zekanın, kadınları orantısız bir şekilde etkileyen toplumsal ve ekonomik yüklerin hafifletilmesinde kritik bir rol oynayabileceğini” savundu.
Yohana'nın web sitesindeki bir illüstrasyonda, tipik bir kullanıcı, askıda bir bebek taşıyan, kare şeklinde bir ambalaj kağıdını ayağının altına sabitleyen, köpek maması kasesini yükseltilmiş bacağının üzerinde dengeleyen, eliyle bir tencereyi karıştıran gözlüklü bir kadın olarak tasvir ediliyor. ve bilgisayardaki diğerlerine eliyle dokunuyor. Her mekanik uzuvun daha verimli çalışmak için otonom olarak ateşlenmesiyle Jetgiller'deki Rosie'ye benziyor. Apple'ın Siri'si gibi kadın stereotiplerine göre modellenen yapay zeka yardımcılarını gördük, ancak burada tam tersi oluyor gibi görünüyor: Bir anne robotik bir yaratığa dönüştürüldü, işi rutin olarak göz ardı edildi ve kolayca dış kaynaktan temin edildi.
Taskmaster sanal asistanı olarak geçirdiğim birkaç haftada, uygulamaların gerektirdiği işlerin çoğunun aslında çok kişisel, çoğunlukla ödüllendirici ve bazen de dönüştürücü olduğunu fark ettim.