Esed rejiminin gebeyken alıkoyduğu Um Hasan yaşadıklarını anlattı
Suriye’de 11. yılına giren iç savaşın en büyük mağdurlarını çocuk ve bayanlar oluşturuyor.
Şamlı Abir Um Hasan da rejimin çeşitli güvenlik ünitelerinde hatasız yere tutularak azap nazarann mağdur bayanlardan yalnızca biri.
Suriye’nin başşehri Şam’da 2016 yılında hastaneye giderken 2,5 yaşındaki çocuğuyla alıkonulan Abir Um Hasan, “Beş defa sorguya alındım. Gebe olduğumu bildikleri biçimde azap yaptılar. Daima darbedildim. Gebe bir hanımın hatasız yere alıkonulması en büyük savaş kabahatidir.” dedi.
2.5 YAŞINDAKİ OĞLUYLA ALIKONULDU
Suriye İnsan Hakları Ağı bilgilerine bakılırsa, iç savaşta en az 1,2 milyon kişi rejim güçlerince alıkonularak çeşitli azaplara maruz kaldı. Bunlardan en az 132 bininden hala haber alınamıyor.
39 yaşındaki Um Hasan, 2016 yılında gebe olduğunu öğrenince hastaneye gitti.
Um Hasan, başşehir Şam’da güvenlik ünitelerince, birlikteindeki 2,5 yaşındaki oğluyla alıkonuldu.
”OĞLUMU TEKMELEYEREK BENDEN ALDILAR”
Um Hasan, rejimin cezaevlerinde maruz kaldığı azapları ve tanıklık ettiği savaş kabahatlerini anlattı.
Üzerinden yaklaşık 5 yıl geçmesine karşın yaşadığı o günleri hafızasından silemediğini belirten Um Hasan, rejim zindanlarında uygulanan insanlık dışı cürümleri her insanın bilmesi için konuşmak istediğini söylemiş oldu.
Um Hasan, “Alıkonulduğumuzda fazlaca korkmuştuk. Oğlumla birbirimize sarılmış ağlıyorduk. Sorguya birinci alındığımızda oğlumu tekmeleyerek benden ayırdılar. Onu kızların bulunduğu öteki bir yere götürdüler. Oğlumun o anki çığlıkları hala kulağımda. O an güya ruhum vücudumdan çıkmış üzereydi.” dedi.
”AKLIMDA YALNIZCA OĞLUM VE KARNIMDAKİ BEBEĞİMİN DURUMU VARDI”
Birinci sorguyu unutmadığını kaydeden Um Hasan, “İlk sorguda oğlum yanımdaydı. Oğlum gördüklerinden çok korkmuştu, bağırıp çığlık atıyordu. Bağırdığı için bizi ayırdılar. daha sonrasında da onu bakılırsamedim. Her sorguya alındığımda aklımda yalnızca oğlum ve karnımdaki bebeğimin durumu vardı.” diye konuştu.
”KADINLARI ÇOCUKLARIYLA TEHDİT EDİYORLARDI”
Fiziki azaplar kadar ağır kelamlı tacizlere de maruz kaldıklarını vurgulayan Um Hasan, “İstedikleri yanıtı alamadıklarında tokat atıp, botlarıyla da belime tekmeler atıp ellerimin üzerine basıyordular. Oğlumu benden ayırdıklarında yıkılmıştım ve ne yapacağımı bilmiyordum. Hastalanmıştım lakin bize terörist muamelesi yaparak ilgilenmediler.” sözünü kullandı.
”HAMİLE OLDUĞUMU BİLDİKLERİ biçimde AZAP YAPTILAR”
Um Hasan, cezaevine birinci girdiğinde yaşadığı şaşkınlığı şöyleki tabir etti:
“Cezaevine birinci alındığımda neye üzüleceğimi şaşırmıştım. Kendimden aslına bakarsan vazgeçmiştim. Benden koparılan oğluma mı yoksa karnımdaki bebeğe mi üzülecektim. Bizi nereye götüreceklerini de bilmiyordum. Beş sefer sorguya alındım. Gebe olduğumu bildikleri biçimde azap yaptılar. Daima darbedildim. Gebe bir hanımın hatasız yere alıkonulması en büyük savaş kabahatidir.”
”KOĞUŞTA BİR BAYAN AKLINI YİTİRDİ”
Um Hasan, sorgu sırasında kendilerine yöneltilen suçlamaları kabul etmedikleri sürece darbedildiklerini belirterek “Sorguda bayanları çocuklarıyla tehdit ediyorlardı. Bizim koğuşta bir bayan bu niçinle aklını yitirdi. bayanı bağırdığı için de daima dövüyorlardı.” tabirlerini kullandı.
Sorgu sırasında gözlerinin bağlı olduğunu lisana getiren Um Hasan, “Gözlerimiz bağlıyken sorgu sırasında bizi daima taciz edip azap eden o kişiyi şu an gorebilmek için her şeyimi verirdim. Daima benden bir şeyleri itiraf etmemi istiyordu. Sorguda sarf ettikleri kelamlar dayaktan daha aşağılayıcı ve zordu.” dedi.
”BÖBREKLERİM İLTİHAPLANMIŞTI”
Um Hasan, yaşadığı acı ve dehşet dolu o günleri hala unutamadığını belirterek şu biçimde devam etti:
“Şam’da bulunan güvenlik ünitelerindeki ağır azaptan ve yerlerde uyumaktan böbreklerim iltihaplanmış ve birfazlaca hastalığa yakalanmıştım. İki defa hastaneye sevk edildim. Hastaneye ellerim kelepçeli biçimde gdolayıldüm. Muayene edilip analiz yapıldıktan daha sonra hekim durumumun berbat olduğunu ve sağlıklı beslenmem gerektiğini belirtti.”
”HAKİM 1000 DOLAR RÜŞVET İSTEDİ”
Um Hasan, gebe bulunmasına karşın farklı güvenlik ünitelerinde tutulduktan daha sonra Şam’daki Adra Merkezi Hapishanesi’ne sevk edildiğini lisana getirerek “Adra Hapishanesi’nden daha sonra terör mahkemesine çıkarıldım. Hakime sorguda beni işlemediğim bir hatayla itham ettiklerini ve bana daima bir şeyi itiraf etmem için baskı uyguladıklarını anlattım. Daima tehdit edildiğimi söylemiş oldum. Fakat hakim beni salıvermek için 1000 dolar rüşvet istedi.” formunda konuştu.
”TUVALET SULARINDAN İÇİYORDUK”
Güvenlik ünitelerindeki hayat kaidelerinin hayli makus olduğunu aktaran Um Hasan, “(Güvenlik birimi) Hatip ünitesinde kaldığımız hücrenin duvarlarına isimlerimizi yazıyorduk. Burada bizlere isimlerimiz yerine numaralarla hitap ediyorlardı. Dolaysıyla bizden daha sonra buraya gelenlere burada kaldığımızın bildirisini veriyorduk. Tuvalet sularından içiyorduk.” sözlerini kullandı.
”HANGİ GÜNDE OLDUĞUMUZU BİLMİYORDUK”
Tutuldukları küçük koğuşta onlarca hanımın üst üste uyuduğunu lisana getiren Um Hasan, “Koğuş epeyce küçüktü. Onlarca kişi vardı. Nefes bile alamıyorduk. Tutulduğumuz yer havasız ve karanlıktı. Gebe olduğum için bana daha zordu. Saatin kaç olduğunu, hangi günde olduğumuzu bilmiyorduk.” sözlerini kullandı.
Anne Um Hasan, özgür kaldıktan daha sonra daha evvel ailesine teslim edilen evladına da kavuştu.
Suriye’de 11. yılına giren iç savaşın en büyük mağdurlarını çocuk ve bayanlar oluşturuyor.
Şamlı Abir Um Hasan da rejimin çeşitli güvenlik ünitelerinde hatasız yere tutularak azap nazarann mağdur bayanlardan yalnızca biri.
Suriye’nin başşehri Şam’da 2016 yılında hastaneye giderken 2,5 yaşındaki çocuğuyla alıkonulan Abir Um Hasan, “Beş defa sorguya alındım. Gebe olduğumu bildikleri biçimde azap yaptılar. Daima darbedildim. Gebe bir hanımın hatasız yere alıkonulması en büyük savaş kabahatidir.” dedi.
2.5 YAŞINDAKİ OĞLUYLA ALIKONULDU
Suriye İnsan Hakları Ağı bilgilerine bakılırsa, iç savaşta en az 1,2 milyon kişi rejim güçlerince alıkonularak çeşitli azaplara maruz kaldı. Bunlardan en az 132 bininden hala haber alınamıyor.
39 yaşındaki Um Hasan, 2016 yılında gebe olduğunu öğrenince hastaneye gitti.
Um Hasan, başşehir Şam’da güvenlik ünitelerince, birlikteindeki 2,5 yaşındaki oğluyla alıkonuldu.
”OĞLUMU TEKMELEYEREK BENDEN ALDILAR”
Um Hasan, rejimin cezaevlerinde maruz kaldığı azapları ve tanıklık ettiği savaş kabahatlerini anlattı.
Üzerinden yaklaşık 5 yıl geçmesine karşın yaşadığı o günleri hafızasından silemediğini belirten Um Hasan, rejim zindanlarında uygulanan insanlık dışı cürümleri her insanın bilmesi için konuşmak istediğini söylemiş oldu.
Um Hasan, “Alıkonulduğumuzda fazlaca korkmuştuk. Oğlumla birbirimize sarılmış ağlıyorduk. Sorguya birinci alındığımızda oğlumu tekmeleyerek benden ayırdılar. Onu kızların bulunduğu öteki bir yere götürdüler. Oğlumun o anki çığlıkları hala kulağımda. O an güya ruhum vücudumdan çıkmış üzereydi.” dedi.
”AKLIMDA YALNIZCA OĞLUM VE KARNIMDAKİ BEBEĞİMİN DURUMU VARDI”
Birinci sorguyu unutmadığını kaydeden Um Hasan, “İlk sorguda oğlum yanımdaydı. Oğlum gördüklerinden çok korkmuştu, bağırıp çığlık atıyordu. Bağırdığı için bizi ayırdılar. daha sonrasında da onu bakılırsamedim. Her sorguya alındığımda aklımda yalnızca oğlum ve karnımdaki bebeğimin durumu vardı.” diye konuştu.
”KADINLARI ÇOCUKLARIYLA TEHDİT EDİYORLARDI”
Fiziki azaplar kadar ağır kelamlı tacizlere de maruz kaldıklarını vurgulayan Um Hasan, “İstedikleri yanıtı alamadıklarında tokat atıp, botlarıyla da belime tekmeler atıp ellerimin üzerine basıyordular. Oğlumu benden ayırdıklarında yıkılmıştım ve ne yapacağımı bilmiyordum. Hastalanmıştım lakin bize terörist muamelesi yaparak ilgilenmediler.” sözünü kullandı.
”HAMİLE OLDUĞUMU BİLDİKLERİ biçimde AZAP YAPTILAR”
Um Hasan, cezaevine birinci girdiğinde yaşadığı şaşkınlığı şöyleki tabir etti:
“Cezaevine birinci alındığımda neye üzüleceğimi şaşırmıştım. Kendimden aslına bakarsan vazgeçmiştim. Benden koparılan oğluma mı yoksa karnımdaki bebeğe mi üzülecektim. Bizi nereye götüreceklerini de bilmiyordum. Beş sefer sorguya alındım. Gebe olduğumu bildikleri biçimde azap yaptılar. Daima darbedildim. Gebe bir hanımın hatasız yere alıkonulması en büyük savaş kabahatidir.”
”KOĞUŞTA BİR BAYAN AKLINI YİTİRDİ”
Um Hasan, sorgu sırasında kendilerine yöneltilen suçlamaları kabul etmedikleri sürece darbedildiklerini belirterek “Sorguda bayanları çocuklarıyla tehdit ediyorlardı. Bizim koğuşta bir bayan bu niçinle aklını yitirdi. bayanı bağırdığı için de daima dövüyorlardı.” tabirlerini kullandı.
Sorgu sırasında gözlerinin bağlı olduğunu lisana getiren Um Hasan, “Gözlerimiz bağlıyken sorgu sırasında bizi daima taciz edip azap eden o kişiyi şu an gorebilmek için her şeyimi verirdim. Daima benden bir şeyleri itiraf etmemi istiyordu. Sorguda sarf ettikleri kelamlar dayaktan daha aşağılayıcı ve zordu.” dedi.
”BÖBREKLERİM İLTİHAPLANMIŞTI”
Um Hasan, yaşadığı acı ve dehşet dolu o günleri hala unutamadığını belirterek şu biçimde devam etti:
“Şam’da bulunan güvenlik ünitelerindeki ağır azaptan ve yerlerde uyumaktan böbreklerim iltihaplanmış ve birfazlaca hastalığa yakalanmıştım. İki defa hastaneye sevk edildim. Hastaneye ellerim kelepçeli biçimde gdolayıldüm. Muayene edilip analiz yapıldıktan daha sonra hekim durumumun berbat olduğunu ve sağlıklı beslenmem gerektiğini belirtti.”
”HAKİM 1000 DOLAR RÜŞVET İSTEDİ”
Um Hasan, gebe bulunmasına karşın farklı güvenlik ünitelerinde tutulduktan daha sonra Şam’daki Adra Merkezi Hapishanesi’ne sevk edildiğini lisana getirerek “Adra Hapishanesi’nden daha sonra terör mahkemesine çıkarıldım. Hakime sorguda beni işlemediğim bir hatayla itham ettiklerini ve bana daima bir şeyi itiraf etmem için baskı uyguladıklarını anlattım. Daima tehdit edildiğimi söylemiş oldum. Fakat hakim beni salıvermek için 1000 dolar rüşvet istedi.” formunda konuştu.
”TUVALET SULARINDAN İÇİYORDUK”
Güvenlik ünitelerindeki hayat kaidelerinin hayli makus olduğunu aktaran Um Hasan, “(Güvenlik birimi) Hatip ünitesinde kaldığımız hücrenin duvarlarına isimlerimizi yazıyorduk. Burada bizlere isimlerimiz yerine numaralarla hitap ediyorlardı. Dolaysıyla bizden daha sonra buraya gelenlere burada kaldığımızın bildirisini veriyorduk. Tuvalet sularından içiyorduk.” sözlerini kullandı.
”HANGİ GÜNDE OLDUĞUMUZU BİLMİYORDUK”
Tutuldukları küçük koğuşta onlarca hanımın üst üste uyuduğunu lisana getiren Um Hasan, “Koğuş epeyce küçüktü. Onlarca kişi vardı. Nefes bile alamıyorduk. Tutulduğumuz yer havasız ve karanlıktı. Gebe olduğum için bana daha zordu. Saatin kaç olduğunu, hangi günde olduğumuzu bilmiyorduk.” sözlerini kullandı.
Anne Um Hasan, özgür kaldıktan daha sonra daha evvel ailesine teslim edilen evladına da kavuştu.