İnternetin ütopik vaatlerinden biri, kendinizi yeniden keşfedebilmeniz ve çevrimiçi ortamda istediğiniz kişi olabilmenizdi. VRChat’te Lasch, yanakları kızaran ve uzun beyaz saçlı bir anime kızıdır. Almanya’da doğan Lasch, doğumda erkek olarak sınıflandırıldı, ancak genç yaşta bu etiketle hiçbir ilgilerinin olmadığını anladı. Bugün ikili olmayan olarak tanımlıyorlar ve onları ve zamirleri kullanıyorlar.
Muhafazakar aileleri tarafından desteklenmediklerini hissederek, sanal gerçeklikte cinsiyet ifadeleriyle ilgili deneyler yapmaya başladılar, bu da gerçek hayatta kendilerini farklı şekilde ifade etme güvenini geliştirmelerine yardımcı oldu. “Zor zamanlarda kendimi bu oyunda yeniden keşfettim” dediler ve “gerçek benliğimi bulmama yardımcı oldu.”
Belki de VRChat’in ana akım bir kulüp alanı haline gelmesinin önündeki en büyük engel, VR donanımının sınırlamalarıdır. En iyi kulaklıklar hala pahalıdır ve birçoğu onları hantal bulur ve baş ağrısı veya mide bulantısı bildirir. Ancak Meta ve Sony’nin sanal gerçekliğe devam eden yoğun yatırımları ve Apple’ın bir kulaklık üzerinde çalışmasıyla, teknoloji gelişmeye ve daha erişilebilir hale gelmeye devam etmelidir.
VR teknolojisi nispeten yeni olduğu için, sanal gerçeklikte uzun zaman geçirmenin uzun vadeli etkileri pek araştırılmadı. Lasch, “VRChat’te o kadar çok zaman geçirdim ki, neredeyse 4.000 saat,” dedi, “Sanal gerçeklikte olan hayallerim var. Bazen sanal gerçeklikte 12 saat geçiriyorum ve dışarı çıktığımda hala görüşümde küçük sessiz mikrofon simgesini görüyorum.”
Diğer bir engel ise sanal gerçekliğin gerçek gerçekliğin yerini alacağı korkusudur. Ancak kullanıcılarının çoğu, VRChat’in gerçek hayatı değiştirmek yerine tamamladığını söyledi.
Bu, hem sanal olarak hem de memleketi Avustralya’nın Melbourne kentinde Loner adlı partiler veren Lincoln Donelan için kesinlikle doğrudur. Onu bir gece sanal kulübün pis banyosunda dev bir tilki, bazı kaykaycı kızlar ve smokinli bir adamla sigara içerken buldum.
Muhafazakar aileleri tarafından desteklenmediklerini hissederek, sanal gerçeklikte cinsiyet ifadeleriyle ilgili deneyler yapmaya başladılar, bu da gerçek hayatta kendilerini farklı şekilde ifade etme güvenini geliştirmelerine yardımcı oldu. “Zor zamanlarda kendimi bu oyunda yeniden keşfettim” dediler ve “gerçek benliğimi bulmama yardımcı oldu.”
Belki de VRChat’in ana akım bir kulüp alanı haline gelmesinin önündeki en büyük engel, VR donanımının sınırlamalarıdır. En iyi kulaklıklar hala pahalıdır ve birçoğu onları hantal bulur ve baş ağrısı veya mide bulantısı bildirir. Ancak Meta ve Sony’nin sanal gerçekliğe devam eden yoğun yatırımları ve Apple’ın bir kulaklık üzerinde çalışmasıyla, teknoloji gelişmeye ve daha erişilebilir hale gelmeye devam etmelidir.
VR teknolojisi nispeten yeni olduğu için, sanal gerçeklikte uzun zaman geçirmenin uzun vadeli etkileri pek araştırılmadı. Lasch, “VRChat’te o kadar çok zaman geçirdim ki, neredeyse 4.000 saat,” dedi, “Sanal gerçeklikte olan hayallerim var. Bazen sanal gerçeklikte 12 saat geçiriyorum ve dışarı çıktığımda hala görüşümde küçük sessiz mikrofon simgesini görüyorum.”
Diğer bir engel ise sanal gerçekliğin gerçek gerçekliğin yerini alacağı korkusudur. Ancak kullanıcılarının çoğu, VRChat’in gerçek hayatı değiştirmek yerine tamamladığını söyledi.
Bu, hem sanal olarak hem de memleketi Avustralya’nın Melbourne kentinde Loner adlı partiler veren Lincoln Donelan için kesinlikle doğrudur. Onu bir gece sanal kulübün pis banyosunda dev bir tilki, bazı kaykaycı kızlar ve smokinli bir adamla sigara içerken buldum.